🎊 Art 109 Ust 1 Ustawy O Vat

„FP” – faktura, o której mowa w art. 109 ust. 3d ustawy o VAT, czyli faktura wystawiona do paragonu, „WEW” – dokument wewnętrzny. Oznaczenie „RO” zobowiązani są stosować przedsiębiorcy, którzy prowadzą sprzedaż na rzecz osób prywatnych (nieprowadzących działalności gospodarczej) i nie korzystają ze zwolnienia z Stosownie do art. 32 ust. 5 ustawy o VAT, przepisy art. 32 ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy – Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny a) dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w art. 8a transfer bonu jednego przeznaczenia ust. 1 i 3, b) dostawy towarów, o której mowa w art. 20 powstanie obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów oraz wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów ust. 1‒4, c) dostaw towarów, o których mowa w art. Art. 106e ust. 12 ustawy o VAT. Art. 108a ust. 7 ustawy o VAT. Art. 22p ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT . TAK. Sprzedawca uniknie sankcji VAT za brak oznaczenia faktury słowami „mechanizm podzielonej płatności”, jeśli mimo to nabywca zapłaci w split paymencie za wykazane na fakturze pozycje z załącznika W rozporządzeniu dodano nowe terminy zwrotów VAT – 15 i 40 dniowe, które obowiązują do stycznia 2022 r. Ponadto w ewidencji i deklaracji VAT będzie się wykazywało czynności nieopodatkowane na terytorium kraju z prawem do odliczenia VAT naliczonego na podstawie zarówno art. 86 ust. 8 pkt 1, art. 100 ust. 1 pkt 4, jak i art. 86 ust. 9 W okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 zwrot nadpłaconego podatku ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347 i 641) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Ograniczenia te są wykazane w art. 86a ustawy o VAT i zgodnie z zasadą ogólną w ust. 1 przysługuje 50% prawo odliczenia VAT od wydatków związanych z tymi pojazdami. Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 3 ustawy o VAT odliczenie VAT w 100% przysługuje w przypadku, gdy pojazdy samochodowe: dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia Zobowiązany był jednak o tym fakcie poinformować urząd wzywający go do przedstawienia JPK. 0d 1 stycznia 2018 wszyscy podatnicy mają obowiązek prowadzić ewidencję w formie elektronicznej art. 109 ust 8a ustawy o VAT, więc na każdym przedsiębiorcy ciąży ten obowiązek. 0ImMoA. Zdaniem profesora Witolda Modzelewskiego nowy przepis ust. 3 art. 109 ustawy o VAT był pisany „chyba po pijanemu”. Od stycznia 2017 r. wchodzi w życie zupełnie nowa wersja ust. 3 art. 109 ustawy o VAT będącego najistotniejszym – z perspektywy firmy – przepisem tej ustawy. Dlaczego? Bo reguluje obowiązki ewidencyjne dla potrzeb sporządzania deklaracji podatkowych. Jest to tzw. rejestr główny: podatnik musi prowadzić wiele ewidencji podatkowych: każda kasa fiskalna jest odrębnym rejestrem, ale najważniejszy jest ten rejestr sumujący i segregujący wszystkie dane, które następnie są treścią deklaracji podatkowej. A tu pojawia się najistotniejsze ryzyko: kto podając nieprawdę lub zatajać prawdę w tejże deklaracji naraża podatek na uszczuplenie, może pójść do więzienia, a grzywna może przekroczyć 20 mln zł. Od ponad 23 lat, czyli od wejścia w życie pierwszego, jeszcze naszego, niewspólnotowego VAT-u, wymogi ustawowe dotyczące sposobu prowadzenia rejestru głównego były (słusznie) określane przez ustawodawcę w sposób bardzo ogólny: musisz ewidencjonować wszystkie zdarzenia aby prawidłowo sporządzić deklarację. Jak to zrobisz? To twój problem. W rejestrze głównym ewidencjonujemy dokumenty, które możemy wpisywać zbiorczo, nie musimy przepisywać ich treści: trzeba je tylko prawidłowo zidentyfikować. Podatnik obok prowadzenia rejestrów musi przechowywać te dokumenty. Jeżeli ktoś chce sprawdzić ich treść – proszę bardzo: służę ich oryginałami. Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz W dniu 13 maja 2016 r. (w piątek) uchwalono jednak przepis, który całkowicie zmienia treść oraz sposób prowadzi rejestru głównego. Od początku przyszłego roku w tymże rejestrze ma się znaleźć „poszczególne transakcje” (nie dokumenty), czyli wszystkie dane na temat każdej sprzedaży i zakupu, łącznie z danymi kontrahentów (wszystkich!). Czyli gdy na fakturze zakupu jest 18 pozycji ze stawką 23%, to w rejestrze musi być 18 wpisów a nie jeden (faktura). To przecież jakiś zupełny nonsens, którzy irytuje wszystkich księgowych i podatników. Po co ta praca? Czy autor tego przepisu wie (bo nie wie), czemu służy rejestr główny? Jeżeli ktoś chce poznać treść dokumentów źródłowych, to niech je sobie czyta. Ale po co je przepisywać w rejestrze? Gdy opadnie pierwsza złość księgowych w czasie dyskusji o tym nonsensie, padną pytania o np. stan trzeźwości autora w momencie gdy pisał ten przepis. Dziś jest rzeczą pewną, że od początku tego roku większość podatników nie będzie miała takich rejestrów. Nie można ich nawet przygotować, bo ich wewnętrzny kształt zależy od wzoru nowej deklaracji, którego oczywiście jeszcze nie ma. Czyli na skalę masową będzie popełniane przestępstwo w rozumieniu art. 64 Kodeksu karnego skarbowego: brak prawidłowo prowadzonej ewidencji jest czynem zabronionym. Jak oficjalnie uzasadnia się podrzucenie rządowi tego śmierdzącego jajka? Ma to ponoć służyć przesyłaniu co miesiąc całości owych rejestrów do resortu finansów, który to następnie przekaże je jakiejś „spółce celowej”, co ma w dodatku „uszczelnić VAT”. Wolne żarty. Czy ktoś na Świętokrzyskiej wie, ile „transakcji” jest dokonywanych w każdej sekundzie? Ile np. usług finansowych wykonuje w każdej minucie bank? Polecamy: Biuletyn VAT Księgowi twierdzą, że narzucanie podatnikowi nonsensownych pomysłów mających udręczenie każdego przedsiębiorcy, jest wynikiem braku wiedzy. Przecież wiadomo, że przesyłanie co miesiąc tryliona informacji i wszystkich transakcjach nie jest obiektywnie nikomu do niczego potrzebne. Poza instytucjami finansowymi, większość „transakcji” stanowi drobne sprzedaże detaliczne, np. kilogram cukru, trzy bułki, kostka masła, kefir i litr mleka. Po co ewidencjonować każdą z tych czynności, następnie przesyłać je do resortu finansów? Bzdury. W imieniu setek tysięcy udręczonych księgowych mam pytanie do rzecznika prasowego resortu finansów? - kto jest (z imienia i nazwiska) autorem nowego ust. 3 art. 109 ustawy o VAT? - czy pomysł jego wprowadzenia podsunęła zagraniczna firma doradcza, która na zlecenie resortu finansów opracowała opinię na temat informatyzacji organów podatkowych? - ile zapłacono za ową opinię, jeśli to jej „zawdzięczamy” ten nonsens? - ile (szacunkowo) będzie kosztować podatników wprowadzenie nowych ewidencji? - po co nabijać kieszeń biznesowi informatycznemu kosztem przedsiębiorców? Jeżeli nie uzyskam odpowiedzi w ciągu 5 dni wystąpię w tej sprawie o udostępnienie ich w trybie dostępu do informacji publicznej i oczywiście opublikuję odpowiedź. JPK – nonsensy Na koniec refleksja ogólna: czy politycy rządzącej partii są aż tak ślepi? Czy nie wiedzą, że podrzucane im rękami urzędników przepisy napisane w interesie zagranicznego biznesu, są nonsensowne i wkurzają zupełnie słusznie podatników, którzy już nowy art. 3 ust. 109 tej ustawy nazwali ironicznie „dobrą zmianą”? Przecież od lat komitywa między resortem finansów a tym biznesem (są to często ci sami ludzie) doprowadziła do największego w historii spadku dochodów z tego podatku? To są gigantyczne „konfitury”, których nikt po dobroci nie odda. Ważne jest również to, że strategia walki z obecną większością polityczną, z którą przecież sympatyzuje, podlega wewnętrznej dywersji: mają robić podpowiedziane im głupstwa, które będą ich kompromitować, dowodzić „niekompetencji” i „szkodnictwa”. Sądzę, że powiązane od lat i „upasione” na liberałach zagraniczne firmy doradcze uczestniczą aktywnie w tym aktywnie w tym dziele. Dlaczego nikt nie przeciął kontaktów tych firm z resortu finansów? Dlaczego, mimo zapowiedzi, nie powołano Komisji Śledczej w sprawie przyczyn patologii i gigantycznych wyłudzeń dziesiątków miliardów złotych z VAT-u? Dlaczego rząd uchwala przepisy napisane przez tych samych co przez ostatnie poprzednie 10 lat ludzi, którzy kontynuują szkodliwą politykę liberałów? Jak tak dalej pójdzie to o 143 mld zł z VAT, prawie 70 mld zł z akcyzy i około 30 mld zł z CIT w 2017 r. nie ma co marzyć. Nowe przestępstwa fakturowe w Kodeksie karnym – nowe obowiązki podatników VAT „Duża” nowelizacja ustawy o VAT: gratulacje dla lobbystów „Przełożenie” zagranicznego biznesu doradczego „na resort finansów” (ich język) powinno skończyć się rok temu. Mam prosty pomysł: niech twórcy tych przepisów już wreszcie przejdą do tego biznesu, bo już dostatecznie przyczynili się do jego sukcesów. Może ich zastąpić dowolnie wybrany (nawet losowo) zespół z równie dowolnie wybranej izby czy urzędy skarbowego. Osobna prośba do nowego ministra finansów: czas na „dobrą zmianę” w resorcie finansów w rzeczywistym tego słowa znaczeniu. A nową wersję art. 109 ust. 3 ustawy o VAT należy wyrzucić do kosza. Jest jeszcze na to czas do końca roku. Witold Modzelewski Profesor Uniwersytetu Warszawskiego Instytut Studiów Podatkowych Dokładne określenie wysokości należnego podatku od towarów i usług jest możliwe dzięki prawidłowo prowadzonej ewidencji. Również kwota podatku naliczonego jest ustalana w oparciu o ewidencję VAT. W świetle powyższego widać, jak ważny jest dla czynnych podatników VAT obowiązek rzetelnego i niewadliwego dokonywania zapisów w stosownym rejestrze. Co więcej, ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje konieczność prowadzenia ewidencji również dla innych kategorii podmiotów niż ww. czynni podatnicy VAT. Kogo dotyczy ewidencja VAT? Ewidencja VAT podatników czynnych Podatnicy, którzy mają obowiązek odprowadzania podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży oraz posiadają prawo do odliczenia podatku naliczonego (tzw. czynni podatnicy VAT), są zobligowani do prowadzenia pełnej ewidencji dla potrzeb podatku VAT. Jak bowiem wynika bezpośrednio z treści art. 109 ust. 3 ustawy VAT ww. podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Wspomniany przepis podaje również obowiązkowe elementy, które powinny znaleźć się w każdej ewidencji. Dokument taki powinien zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Warto dodać, że na mocy ustawy nowelizującej od 1 stycznia 2018 r. dodano do ustawy VAT nowy art. 109 ust. 8a, który stanowi, iż powyższa ewidencja VAT ma być obligatoryjnie prowadzona w formie elektronicznej przy użyciu programów komputerowych. Zmiana ta została wprowadzona z uwagi na konieczność przesyłania organom podatkowym Jednolitych Plików Kontrolnych w zakresie podatku VAT, które przybierają postać elektroniczną. Stanowi o tym bezpośrednio art. 82 § 1b Ordynacji podatkowej. Regulacja ta podaje, że osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych są obowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy VAT, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy. Ewidencja VAT podatników zwolnionych Powinność prowadzenia ewidencji dla celów VAT dotyczy również podmiotów korzystających ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Zgodnie z art. 113 ustawy VAT zwolnienie to przysługuje podatnikom, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Mimo że podmioty objęte powyższą regulacją nie muszą odprowadzać podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży, to jednak, w myśl art. 109 ust. 1 ustawy VAT, są zobowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Podstawowym celem wprowadzenia tego obowiązku jest ustalenie momentu, w którym może dojść do ewentualnego przekroczenia wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia od podatku. Inaczej niż w przypadku ewidencji czynnych podatników VAT, przepisy ustawy nie określają szczegółowych wymogów co do konstrukcji oraz zasad prowadzenie ewidencji sprzedaży zwolnionej. W konsekwencji każda forma zapisu jest dozwolona, o ile można na jej podstawie stwierdzić datę oraz wielkość sprzedaży. Dodatkowo z uwagi na fakt, iż podatnicy zwolnieni z VAT nie mają obowiązku przesyłania JPK, ewidencja nie musi być prowadzona w formie elektronicznej. Na marginesie warto podkreślić, że podatnicy zwolnieni podmiotowo z VAT nie muszą prowadzić ewidencji zakupionych towarów i usług. Taki rejestr jest zbędny, ponieważ ustawowo pozbawiono ich prawa do dokonywania odliczenia podatku naliczonego. Drugą grupą podatników, którzy nie muszą płacić podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży, są podmioty zwolnione przedmiotowo z VAT. Zwolnienie przedmiotowe, opisane w art. 43 oraz art. 82 ustawy VAT, przysługuje z uwagi na wykonywanie konkretnych czynności, które na mocy ustawy zostały wyłączone z zakresu opodatkowania. Zwolnienia przedmiotowe nie są uzależnione od wysokości obrotu, co w rezultacie powoduje, że dla tej kategorii podatników nie jest konieczne prowadzenie ewidencji VAT. Wyłączenie z konieczności prowadzenia stosownej ewidencji wynika bezpośrednio z treści art. 109 ust. 3 ustawy VAT. Ewidencja VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Szczególny rodzaj zwolnienia został opisany w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT. Otóż zwolniona od podatku VAT jest czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonana przez: rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej, podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, podatników zwolnionych podmiotowo od podatku, osoby prawne, które nie są podatnikami. Powyższe zwolnienie dotyczy wyłącznie wartości WNT do kwoty 50 000 zł w trakcie roku podatkowego. W rezultacie przekroczenie wskazanego limitu powoduje konieczność zapłaty podatku VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, nawet jeżeli podatnik korzysta ze zwolnienia od podatku. Skutkuje to koniecznością monitorowania wartości towarów nabytych w ramach WNT. Do obowiązku tego odnosi się art. 109 ust. 11 ustawy VAT, który w swej treści stanowi, że podmioty zwolnione z VAT i jednocześnie dokonujące WNT powinny prowadzić ewidencję, na podstawie której można określić wartość nabywanych przez nie towarów z innych państw członkowskich. Ewidencja VAT powinna być prowadzona w taki sposób, aby zapewnić wskazanie dnia, w którym wartość nabywanych przez te podmioty towarów z innych państw członkowskich przekroczy kwotę 50 000 zł. Ewidencja sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej Jak wynika z analizy zapisów art. 111 ust. 1 ustawy VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są zobowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zasady prowadzenia tej ewidencji, korzystanie z ulgi z tytułu zakupu kasy oraz zwolnienia niektórych grup podatników z obowiązku stosowania kas regulują zarówno przepisy ustawy VAT, jak i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz w sprawie kas rejestrujących. Na zakończenie warto zaznaczyć, że zgodnie z art. 112 ustawy VAT wszyscy podatnicy, zarówno czynni, jak i zwolnieni z VAT, przechowują ewidencje oraz wszelkie dokumenty pomocne w rozliczeniach podatkowych do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwolnienie z podatku VAT przysługuje podatnikom, u których wartość sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 200 000 zł. Jeżeli natomiast podatnik rozpoczął wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT w trakcie roku podatkowego i przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł to on również może skorzystać z tego zwolnienia. Podkreślić należy, że ze zwolnienia podmiotowego z VAT nie mogą korzystać podmioty dokonujące sprzedaży wyrobów i usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, tj. dokonujący dostaw terenów budowlanych, nowych środków transportu, a także świadczący usługi prawnicze, jubilerskie. W celu określenia momentu przekroczenia limitu obrotów podatnik zobowiązany jest do prowadzenia uproszczonej ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT. Mianowicie podatnik zwolniony z VAT jest obowiązany do ewidencjonowania sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w dniu następnym. Jeżeli z ewidencji tej wynika, że limit obrotów został przekroczony w danym dniu, to opodatkowaniu podlega cała kwota uzyskana w wyniku tej sprzedaży. Należy pamiętać, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia zobowiązany jest do dokonania, rejestracji dla potrzeb podatku VAT we właściwym urzędzie skarbowym. Jak stanowi art. 96 ust. 5 ustawy o VAT, podatnik, który stracił prawo do zwolnienia z VAT, zobowiązany jest do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, a w przypadku, gdy jest zarejestrowany jako podatnik zwolniony z VAT – musi dokonać aktualizacji tego zgłoszenia. Zgłoszenie rejestracyjne lub jego aktualizacja powinno być złożone przed dniem, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia z VAT. Przykład Pani Anna prowadzi działalność gospodarczą od 2020 roku. Do tej pory korzystała z tzw. zwolnienia podmiotowego z VAT, które przysługiwało jej z uwagi na to, że nie osiągała wartości sprzedaży, której przekroczenie obligowałoby ją do zarejestrowania się jako podatnik VAT. Do października 2021 roku uzyskała sprzedaż na poziomie 179 500 zł. 15 listopada 2021 roku dokonała sprzedaży na kwotę 50 000 zł. Czy transakcja z 15 listopada 2021 r. podlega opodatkowaniu w całości czy proporcjonalnie, tj, 20 500 zł nie podlega opodatkowaniu, a 29 500 zł tak? Odpowiedź: Opodatkowaniu będzie podlegała wartość całej transakcji z dnia 15 listopada. Dodatkowo przedsiębiorca przed wykonaniem tej usługi powinien zarejestrować się jako podatnik VAT. POWIĄZANE WPISY:

art 109 ust 1 ustawy o vat